Een dikke gaap speciaal voor jullie ?

Ken je dat gevoel dat je aan bent gekomen? Voor velen niet prettig en je doet ook hard je best om zo snel mogelijk weer op je streef gewicht te komen…. Gelukkig heb ik daar geen last van, voor mij is het juist heel fijn om zwaarder te worden! Zoals ik gister vertelde is dat namelijk 1 van de onderdelen van het stoplicht die nog op rood staat. Zaterdag telde de weegschaal 1185gram (iets boven mijn geboorte gewicht). Volgens de verpleegster die mij vandaag verzorgde woog ik afgelopen nacht 1240gram. Hier verbaasde iedereen zich over omdat kindjes van mijn leeftijd meestal met een gram of 20 per keer groeien. Dit kan 2 dingen betekenen; of ik ben echt veel zwaarder geworden door de melk die mama voor mij meeneemt, of ik heb als iets te lang niet goed gepoept. Er hopen uiteraard op eerste optie, maar daar kan ik jullie later meer over vertellen.

We hebben een winnaar...

Volgens papa & mama had ik gister niet zoveel te vertellen, maar stiekem wouden ze gewoon zelf even het woord ?…. Er is toch wel weer het een en ander gebeurt hoor! Ik had bijvoorbeeld bezoek zonder dat papa & mama dat wisten! Een neef van papa (Robert) was toevallig in de buurt en had de moeite genomen om een cadeautje voor me te kopen, super lief toch?! Hij mocht mij helaas niet bezoeken omdat papa & mama er niet waren. Die ontmoeting houden we dan nog van elkaar tegoed! Het cadeautje was een blauw konijn, hij staat nu in het hoekje van mijn couveuse en dat vind ik super gezellig.

Met de ogen open!

Vandaag geen ochtend ritueel met papa & mama. Die sliepen lekker uit in eigen bed. De verpleegster heeft mij een schone luier gegeven en dat vond ik ook helemaal prima! Rond een uur of 10 belde papa even om te vragen hoe mijn nacht was geweest. De verpleegster vertelde hem dat, ondanks de grote stap naar high flow, ik maar 3 dipjes had gehad. Die dipjes heb ik als ik vergeet te ademen en mijn hartslag een beetje daalt. Als de dip heel groot is moeten ze me even wakker schudden of onder mijn voetjes kietelen. Maar de dipjes die ik afgelopen nacht had waren maar klein en ik was zelf in staat om de draad weer op te pakken.

Nog geen 1 dezelfde kaart!

Vandaag geen blog van Tigo, maar van papa & mama. Vandaag was er simpelweg niet heel veel te vertellen. Het was rustig op de IC en dat is eigenlijk alleen maar positief. En de avonturen van Tigo…. Die gaan morgen gewoon weer verder! Om te beginnen willen we recht uit ons hart iedereen bedanken voor alle lieve berichtjes, appjes, mailtjes, telefoontjes en toepasselijke kaartjes! Wij wisten niet dat er zoveel verschillende kaartjes bestonden met ‘’kleine’’ jongen erop ?. Tot nu toe hebben we er zelfs nog geen 1 dezelfde gekregen... ik daag jullie dan ook uit om de eerste te zijn die ons een dubbele stuurt!  De winnaar krijgt een dikke knuffel van Tigo als hij uit het ziekenhuis wordt ontslagen!

From C-pep to High Flow

De titel van deze blog doet denken aan Amerikaanse actie film, niets is minder waar ?.
Toen papa & mama vanmorgen mijn verzorging deden, moest ook mijn neusje even schoon. Hiervoor moest het kapje, dat ik voor de druk op mijn longetjes op mijn neusje heb, even af. Een oplettende verpleegster merkte op dat het kapje de afgelopen dagen toch wel wat sporen had achter gelaten in de vorm van blauwe plekjes onder mijn neusje. Om te voorkomen dat die blauwe plekjes open wondjes gaan worden, besloot de verpleegster om van het kapje over te gaan op kleine slangetjes in mijn neus. ‘’en dat is waar die actie film begon’’ ten eerste was mijn neusje echt nog veel te klein om die slangetjes naar binnen te laten en toen ze er eenmaal zaten kriebelden ze de hele tijd. Ik vond het dan ook nodig om af en toe met mijn grijpgrage handjes de slangetjes uit mijn neus te trekken. Mission failed, dan toch het kapje weer op mijn neusje? Nee hoor we zijn van start gegaan met een alternatieve manier om mijn longetjes soepel te en open te houden. Ze noemen dat met een moeilijk woord ‘’High Flow’’. Een soort sticker over mijn wangetjes met hele kleine sprietjes die maar een klein stukje in mijn neusje hoeven! Het is even wennen en eigenlijk ben ik nog iets te klein voor deze stap, maar de verpleegsters hebben er alle vertrouwen in!