Afgelopen nacht bleef ik wat onrustig, ik had last van mijn maagje en darmpjes en om het mezelf makkelijker te maken ‘’not’’ trok ik ook steeds die vervelende sprietjes uit mijn neus! Gelukkig viel ik uiteindelijk lekker in slaap. En kwam het moment dat papa & mama weer bij we waren snel dichterbij.
Een intensieve reis van Groningen naar Leeuwarden?! Pff met 2 vingers in de neus ?. Nouja oké, ik was gisteravond wel total los. Maar gelukkig waren er hele lieve verpleegsters die mij ingestopt hebben…….
Vandaag de eer aan mama om in de pen te kruipen…. Een bijzondere dag! Een Moederdag die we eigenlijk nog even over zouden slaan, maar nu toch gevierd kon worden. Dat heeft verder geen toelichting nodig! Voor nu weinig ‘’nieuws’’ over Tigo, het gaat nog steeds goed met hem en het is even afwachten tot er een plekje voor hem vrij komt in het MCL. Tot die tijd is hij op een fijne plek en blijft de zorg voor hem overweldigend.
En toen was het zover! De grote reis naar Leeuwarden is vandaag werkelijkheid geworden. Toen papa & mama vanmorgen belden was er nog niks zeker. De aanvraag was opnieuw ingediend en zodra er groen licht gegeven werd door MCL zou er een ambulance worden geregeld om mij veilig in Leeuwarden te krijgen......
Wow, dan zijn er opeens al 18 dagen voorbij en blijft mijn lijfspreuk ‘’keep going strong’’. Wie had dat durven denken toen ik op de wereld kwam. He wordt een klein beetje eentonig om te zeggen dat het goed met me gaat, maar gelukkig is dat ook echt zo! Af en toe maak ik het mezelf nog wat moeilijk door mij te concentreren op de dingen die om mij heen gebeuren…. Maar dat zal wel met een te korte spanningsboog te maken hebben ?. Die heeft mijn vader namelijk ook en we kunnen toch wel zeggen dat ik langzaamaan wat op hem begin te lijken.
