Zo klein ben ik nou ook weer niet!

Poeh hé, wat een nacht! Ik kon niet zo goed slapen door de hitte…. Toen papa vanmorgen belde vertelde de verpleegster dat ik de hele nacht onrustig was geweest. Het is ook niet niks om groot en sterk te worden. Iedere keer ontdek ik weer iets nieuws dat me bezig houdt! Vannacht kwam ik er bijvoorbeeld achter dat ik met het grootste gemak van mijn zij naar mijn rug kan draaien. Helaas ben ik nog niet sterk genoeg om ook weer terug te draaien, daarvoor schakel ik hulp in ?. Die hulp is wel nodig, want als ik op mijn rug lig heb ik wat minder profijt van de ademhalingsondersteuning die ik krijg. Toen ik vanmorgen bij mama in de buidel lag, was ik nog steeds onrustig en had ik mijn grote kraal ogen wijdt open staan! Volgens papa ben ik nu al bang om iets te missen…..

Huishoudelijke medeleiding:
Papa & mama kregen veel vragen naar aanleiding van de foto in de blog van 7 mei (Op dezelfde voet verder….) Veel van jullie waren in de veronderstelling dat het wattenstaafje dat ik in mijn mond had net zo groot was als die jullie in jullie oor steken. Uhm, Ik ben wel klein, maar zo klein nou ook weer niet ?. In deze blog even een foto om dat gerucht uit de wereld te helpen.

Vandaag hadden papa en mama een gesprek met de arts. Een gesprek dat niet heel lang duurde, want er was eigenlijk alleen maar positief nieuws te vertellen! Alle stoplichten staan inmiddels op groen, de meest recente echo van mijn hersentjes zag er heel goed uit en zoals ik jullie al eerder heb verteld gaat het met mijn voeding ook heel goed. Al die positieve dingetjes in combinatie met de hoeveelheid of eigenlijk ‘’hoeweinigheid’’ dips ik voor mijn leeftijd heb, maakt dat de arts een overplaatsing naar de high care afdeling van het MCL (medisch centrum Leeuwarden) aan gaat vragen! Wanneer daar een plaatsje voor mij vrij komt is nog even afwachten, dus we juichen niet eerder dan wanneer ik op ‘’transport’’ mag ?! Omdat er in het begin van de week al sprake was van een eventuele overplaatsing zijn papa & mama vanmorgen even in het MCL geweest. Daar hebben ze een rondleiding gekregen over de afdeling en heeft een verpleegkundige uitgelegd wat ons alle drie te wachten staat. Als ik groot en sterk genoeg ben, mag ik daar bijvoorbeeld al in bad en wanneer ik toe ben aan de fles leren ze papa & mama hoe ze hier mee om moeten gaan! Eigenlijk een beetje zoals thuis, maar dan nog net een stapje daarvoor… Dat ik nu al eerder dan verwacht naar MCL mag verhuizen betekend niet dat ik ook eerder mee naar huis mag. Hiervoor moet echt de uitgerekende datum (18 juli) worden aangehouden als stip op de horizon. Ik doe natuurlijk mijn uiterste best om daar nog wat tijd af te snoepen ?.

Al met al een dag met veel indrukken en toch ook grote inspanning. Toen mama mij na het buidelen terug legde in mijn couveuse was ik dan ook total loss! Ik ben lekker gaan liggen en uiteraard heeft papa me, voor jullie, nog even op de foto gezet!