Zondag rust dag…. dat zou je denken ?. Ik moest vanmorgen rond 10 uur nog wel even aan de bak om een flesje te drinken. Papa & Mama mochten even uitslapen en kwamen rond 11 uur. Natuurlijk vindt ik het heel fijn om hun veel bij me in de buurt te hebben. Maar zolang ik nog in MCL lig, moeten ook zij af en toe wat rust pakken. Zodra ik thuis ben kan ik ze namelijk ook nog vaak genoeg uit hun slaap houden ?!
Het aantal voorvallen op de monitor loopt helaas wel weer iets op, maar gelukkig is dit niet iets waar we ons druk om hoeven te maken. De dipjes die ik de afgelopen dagen heb komen vaak voort uit bijvoorbeeld de hik, een snotneus of te weinig energie. Eigenlijk zijn die dipjes altijd kort en oppervlakkig en die kan ik zelfstandig herstellen door even diep in en uit te ademen.
Wat een verwennerij vandaag…. Vanmorgen kwam mama eerst even alleen. Ze had verse melk bij zich, als ik sterk de nacht was doorgekomen kon die melk weer in een flesje. Dat was nog even afwachten, want ik lag nog heerlijk te slapen. De monitor gaf in tegenstelling tot gister wel een stuk meer dipjes aan, had dat eerste flesje me dan toch iets te veel energie gekost?! Volgens de verpleegster die vandaag voor mij zorgde viel dat allemaal reuze mee. Het is gewoon met vallen en opstaan en dat het aantal dipjes toevallig hoger lag na de fles, hoefde niet persé iets met elkaar te maken te hebben.
Een korte bericht vandaag…. Beschouw het maar als geen bericht, goed bericht!
Voor vandaag stond een bezoekje van de oogarts op de agenda. Het lijkt erop dat hij voor het eerst een keertje “niet op z’n vader lijkt” ? en dat mogen jullie als positief opvatten haha. ''Er is uiteraard niet naar oogsterkte of zicht gekeken'', maar naar wildgroei in de bloedvaten. Dat wil wel eens gebeuren als kindjes langere tijd te veel zuurstof hebben gekregen... gelukkig wist ik mezelf al vrij snel van zuurstof te voorzien, dus voor ‘’nu’’ lijken mijn ogen inorde.
Papa & mama krijgen vaak de vraag; ‘’wanneer mag hij dan naar huis?’’. Vandaag ben ik op de kop af 34 weken. Dat betekend dat ik inmiddels 6 weken op de wereld ben en als ik de artsen en verpleegsters mag geloven ben ik op de helft van mijn ziekenhuis periode. De meeste kindjes die rond de 28 weken geboren worden gaan op de uitgerekende datum naar huis. De komende 6 weken wordt voor papa & mama misschien nog wel intensiever dan de periode die we nu achter ons laten. Met name doordat ik steeds meer contact met ze begin te zoeken is het voor hun steeds zwaarder om mij in het ziekenhuis achter te laten.
