Dag 5 van mijn avontuur

29-4-2018
Toen ik vanmorgen wakker werd had ik een helder moment. Zou dat komen door de extra zuurstof die ze me gegeven hebben afgelopen nacht?! Ik had namelijk iets te veel dips en om uitputting te voorkomen hebben ze de modus voor ademhalingsondersteuning, ‘’zo dat is een mond vol’’, aangepast. Naast de druk op mijn longetjes, krijg ik nu ook 30x per minuut een zuchtje lucht in geblazen. Hierdoor hoef ik zelf iets minder mijn best hoef te doen. Het namelijk zo, ik ben af en toe gewoon te druk met andere dingen bezig waardoor ik vergeet om adem te halen. Dat is helemaal niet gek voor een kindje van 5 dagen oud in combinatie met de geboorte in deze termijn (28 weken). Het ademhalingscentrum is gewoon nog niet rijp genoeg om het volledig zelfstandig te kunnen doen. En omdat ik zo onverwachts om het hoekje kwam kijken was ik hier ook nog niet op voorbereid, ‘’dat hoefde ik immers bij mama in de buik helemaal nog niet te doen’’.

Toen papa & mama vanmorgen op de IC kwamen vertelde de verpleegster hun dat ze mijn luier met 2 man sterk moesten verschonen, anders zat ik overal met mijn kleine vingertjes aan. Ik vind dit niet vervelend hoor, ze doen dat namelijk uit bescherming en liefde, ik verspil dan niet onnodig energie.

Vandaag mochten mama en ik ook weer even buidelen. Ze heeft me zelfs voor het eerst in haar 1tje uit de couveuse getild, dat ging echt heel erg goed! Tijdens het buidelen was ik echt super relaxed en viel ik steeds in slaap. Papa betrapte me er zelfs op dat ik mijn duim op stak, hier maakte hij dan ook snel een foto van. Toen ik 1,5 uur bij mama op de borst had gelegen was mijn geduld weer op. Daar kan ik niks aan doen, maar dat had ik jullie eerder al verteld! Ik heb nou eenmaal de genen van mijn papa ?. Na het buidelen is mijn pamper nog verschoont en kwamen papa & mama tot de ontdekking dat ik weer wat meconium geloost had (voor de onoplettende lezers, meconium is een moeilijk woord voor de eerste babypoep). Dit betekend ook dat mijn darmpjes op gang beginnen te komen en dat ik lekker aan het genieten ben van de melk die mama voor me gekolfd heeft.

Aan het eind van de middag kwamen pake Rein en oma Jolanda nog even op visite. Toch wonderlijk dat de ouders van mijn papa & mama het zo goed met elkaar kunnen vinden. Ze stonden lekker rustig naar me te kijken en konden het niet laten om eventjes mijn handje vast te houden. Ik kan niet wachten om ze allemaal een dikke knuffel te geven. Helaas duurt dat nog even, maar al het goede komt langzaam zullen we maar zeggen ?.           

Tot slot kan ik vertellen dat dag 5 positief eindigde. De waardes in mijn bloed waren namelijk op een prima niveau. De artsen en verpleegster wouden graag dat dit tussen de 8 & 10 kwam, vandaag was het 9.2 dus een dikke duim!