The tallest meets the smallest

Ik had beloofd om jullie niet iedere keer te vermoeien met al mijn bezoekjes, maar soms kan ik er gewoon niet over op houden! De familie aan de kant van mama is niet ‘’heel’’ groot, maar daardoor wel heel hecht met elkaar! Dat betekend voor mij veel nieuwsgierige opa’s, oma’s, oom’s, tantes, neven & nichten! Geloof mij, daar heb ik het maar druk mee ?! Wel harstikke leuk natuurlijk.

Vandaag kwam grote neef Sven even bij me kijken! Ik dacht dat papa groot was, maar de titel van deze blog zegt het al. Man wat is die jonge lang! Vandaag maakten de ‘’grootste & de kleinste’’ van de familie kennis met elkaar ?.

Ik moet jullie iets bekennen! Vandaag was ik oprecht trots op papa & mama. De zorg die ik op dit moment in MCL krijg is minder intensief dan tijdens mijn verblijf in Groningen. Dat is ook logisch, want die zorg van de intensive care heb ik ook niet meer nodig. Daar moesten we alle drie wel even aan wennen, want normaal gesproken werd iedere scheet die me dwars zat met papa & mama besproken en dat gaf tot een bepaalde hoogte toch wel wat zekerheid. Tot op de dag van vandaag waren papa & mama af en toe nog wat onzeker over hoe hier mee om te gaan, maar vanmorgen was dat anders! Toen ze bij me aan kwamen duurde het een tijdje voordat er een verpleegster langs kwam om een update te geven. Daarom gingen papa & mama maar uit zichtzelf aan de slag en voordat ik het wist was ik verzorgd en lag ik heerlijk bij papa in de buidel! Ik heb ze natuurlijk wel een beetje geholpen door goed mee te werken, maar dat hoeven hun niet weten ?. Het is af en toe echt een ontzettend lastige en zware situatie, maar samen staan we sterk!

Leeftijd: 33+2