Ik ben Tigo

Inmiddels was het een uur of 13:00 toen ik Kim in de ambulance zag gaan. Zelf mocht ik voorin plaatsnemen en met loeiende sirenes haastte de ambulancechauffeur zich met 160kmh naar UMCG (Universitair Medisch Centrum Groning). Toch respect voor mensen met dit soort beroepen. Ik weet niet of ik onder deze omstandigheden ‘’achter het stuur’’ heelhuids in Groningen was aangekomen. Ondertussen stelde we chauffeur met nog even op mijn gemakt en spraken we over de prachtige winkel waar ik werkzaam ben. Zelf was hij klant bij van der Kam in Leeuwarden, maar daar zal na dat ritje wel verandering in komen!

Aangekomen in Groningen ging alles in een stoomversnelling. Die openstaande baarmoedermond was absoluut geen loos alarm en de dosis weeënremmers werd nog maar eens een keertje opgehoogd. Wederom in de hoop dat onze kleine man nog minstens tot die 48 uur van de longrijping prik zou blijven zitten. De uren verstreken en de harde buiken bleven aanhouden. Ondertussen waren we er zelf al achter dat dit nog wel eens een hele lange nacht zou kunnen gaan worden. En net op het moment dat we erin begonnen te geloven dat hij zijn tijd in de buik wel uit zou zitten, werden we door een kinderarts voorgelicht over risico’s en de consequenties die een vroeggeboorte met zich mee zou brengen.
OKÉ terug op aarde! Het ging ons echt gebeuren en we deden er helemaal niks aan!

Om te ontspannend hebben we nog geprobeerd een paar uurtjes te slapen. En terwijl Kim vechtend tegen de weeën naast me lag, lukte het mij toch om in slaap te komen…. Tot een uur of 3! Toen schrok ik wakker van een opstaande deur. Het was menens en het avontuur dat wij een maand of 4 geleden Tigo hadden genoemd stond op het punt van beginnen. Kim kreeg uit voorzorg nog magnesium via het infuus toegediend, dit zorgde ervoor dat de onrijpe hersentjes van Tigo beschermd werden tijdens de bevalling. Een uurtje later braken Kim haar vliezen en kon het persen beginnen. ‘’Niet schrikken hoor als hij geen geluid maakt als hij uit de buik komt, werd ons nog even gezegd’’ maar niks was minder waar! Om 04:35 zette onze kleine baas een keeltje op! Kort en krachtig huilde hij, om vervolgens mee te worden genomen naar de warme kamer die was ingericht en bemand door een team artsen en verpleegsters.